Boosheid

Boosheid

 

Schreeuwen, slaan met de deuren, stampvoetend de trap op rennen…..

Herken je dit bij jouw kind, of bij jezelf?

Ieder kind, of jeugdigen is weleens boos, heeft een driftbui of een woedeaanval. Boosheid bij kinderen is heel normaal en hoort bij de ontwikkeling, maar hoe kun je hier als ouder nu het beste mee omgaan? Als ouder kun je je soms radeloos voelen als je kind een woedeaanval heeft.

Boos zijn hoort erbij.

Boos zijn is één van de vier basisemoties: boosheid, angst, verdriet en blijdschap. Emoties hebben we niet voor niets, ze hebben een functie en horen bij ons. De boze gevoelens die jouw kind heeft, zijn dus normaal en het is goed deze emotie toe te laten. De functie van boosheid is bijvoorbeeld dat je merkt dat er over je grenzen gegaan wordt en je daar op reageert door voor jezelf op te komen. Wanneer je (bijna) nooit boos wordt kan het betekenen dat je regelmatig over je grenzen heen laat gaan. In dat geval kan het dus nuttig zijn om af en toe eens boos te worden en je te laten horen.

Onmacht en frustratie.

Boosheid kan ontaarden in een woedeaanval. Op dat moment heeft een kind geen controle meer over zijn of haar boosheid en is het lastig om het gevoel te stoppen. Woedeaanvallen zijn bij jonge kinderen heel normaal en horen bij de ontwikkeling. Peuters kunnen soms dagelijks in woede uitbarsten.

Woede ontstaat vaak uit onmacht en frustratie. Jonge kinderen zijn bijvoorbeeld nog niet taalvaardig genoeg, kunnen zich verbaal nog niet zo goed uiten en voelen zich daardoor vaak niet begrepen. Hierdoor ontstaat frustratie en worden ze boos. Vanaf de leeftijd van ongeveer vier jaar kunnen kinderen aangeven of ze boos zijn. Het controleren van die boosheid is dan nog wel lastig.

Hoe geef je op tijd aan dat je iets niet leuk vindt, hoe leer je goed te communiceren, tegen kritiek te kunnen, leren goed te luisteren. We gaan werken aan allerlei technieken om boosheid bij de bron aan te pakken. Daar kan een coach je prima bij helpen!